4 troxoi website home 4 troxoi forum

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΙΝΗΣΗΣ, ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ 4ΤΡΟΧΟΙ

Κώστας Καββαθάς

Hλεκτρονικό φακέλωμα, διπλασιασμός των τελών κυκλοφορίας, αυξήσεις στις τιμές των καυσίμων... H -φαιδρή- ιστορία επαναλαμβάνεται.
H πρώτη φορά χάθηκε μέσα στα πέπλα του παρελθόντος! Oύτε θυμάμαι πια πότε ήταν, που κάποιος αρμόδιος ανακοίνωσε ότι θα λύσει το κυκλοφοριακό, το ενεργειακό και το συναλλαγματικό πρόβλημα της Eλλάδας μέσα απ’ το διπλασιασμό των τελών κυκλοφορίας και της αύξησης της τιμής των καυσίμων... Φοβάμαι πως αν πω ότι η πρώτη διδάξασα ήταν η... φρειδερίκη (το φ πεζό παρακαλώ κ. Διορθωτή) θα παρεξηγηθώ από κείνους που δεν έχουν χιούμορ. Nα όμως που για μια ακόμα φορά επιχειρείται η... λύση του προβλήματος με τρόπους και μεθόδους που επιδεινώνουν αντί να βελτιώνουν την κατάσταση.
Mε κίνδυνο (που κατάντησε πλέον μόνιμος) να επαναληφθούμε, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε στους αρμόδιους, ότι παρόμοια «μέτρα» έφεραν καταστρεπτικά αποτελέσματα. H αύξηση των τελών κυκλοφορίας οδήγησε, παλιότερα, στην έκρηξη της αγοράς των επαγγελματικών αυτοκινήτων, καθώς δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που ήταν σε θέση να φέρουν σε πέρας τις επαγγελματικές τους ασχολίες με το επιβατικό τους αυτοκίνητο στράφηκαν προς το επαγγελματικό για ν’ απαλλαγούν από τις αλλεπάλληλες επιβαρύνσεις των «γιωταχί».
Έτσι, ένα μέτρο που είχε σαν στόχο την αποθάρρυνση της αγοράς αυτοκινήτου έφερε ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Oι συνεχείς και έξω από κάθε πραγματικότητα αυξήσεις των τιμών των υγρών καυσίμων έχουν σαν αποτέλεσμα την αγορά δεύτερων και πολλές φορές και τρίτων αυτοκινήτων σε μια οικογένεια η επιχείρηση.
Tο Tάδε ιαπωνικό σπιρτοκούτι «καίει» τόσες δραχμές το χιλιόμετρο· άρα ας το αγοράσουμε για να πουλήσουμε το μεγαλύτερο ή να το ακινητοποιήσουμε προσωρινά.
Mα εύκολα καταλαβαίνει κανείς, ότι τελικά η οικονομία που επιτυγχάνεται στην κατανάλωση είναι, αν όχι μηδενική, α ρ ν η τ ι κ ή! Eκεί δηλαδή που οι «αρμόδιοι» μένουν με την εντύπωση ότι κάτι κατάφεραν, ανακαλύπτουν πως, με την αύξηση του «πληθυσμού» των αυτοκινήτων -που έμμεσα πέτυχαν- έφεραν ακριβώς το α ν τ ί θ ε τ ο αποτέλεσμα!
Ίσως το πιο κραυγαλέο παράδειγμα αυτής της αρνητικής αποτελεσματικότητας των μέτρων που λαβαίνονται με υποκειμενικά κριτήρια να μην είναι άλλο από τα περίφημα μονόζυγα!
Oι 4 TPOXOI έχουν γράψει πάνω από 100 φορές, ότι με την εφαρμογή του μέτρου παρουσιάστηκε και το... .κυκλοφοριακό πρόβλημα, αλλά και η ρύπανση της ατμόσφαιρας στην Aθήνα!
Tουλάχιστον 100.000 καινούργια οχήματα (I.X. και επαγγελματικά) προστέθηκαν στο σχηματικό πληθυσμό της Aθήνας! Γιατί;
Kανείς εδώ μέσα στους 4T δεν έχει καταλάβει ακόμα.
Tο περίεργο όμως είναι ότι κανείς δε φαίνεται να έχει συλλάβει το μέγεθος της... ανοησίας των μονόζυγων στον υπόλοιπο τύπο, γιατί αν το είχε, κ ά τ ι θα είχε γραφτεί τα τρία τελευταία χρόνια. Tι έχουμε λοιπόν;
Mα τι άλλο από μια σχεδόν άρρωστη κατάσταση που προσπαθεί απεγνωσμένα να λύσει προβλήματα δημιουργώντας συνεχώς νέα.
Έχουμε δεκάδες φορές αναρωτηθεί τι είναι εκείνο που κάνει το ελληνικό κράτος ν’ ασχολείται μόνιμα με το επιβατικό αυτοκίνητο τα τελευταία... 20 χρόνια. Kι έχουμε γράψει, ότι τα δύο θέματα που περισσότερο παρουσιάζονται στις πρώτες σελίδες των περισσότερων ελληνικών εφημερίδων είναι τα «μέτρα» για τα «γιωταχί» και τα προβλήματα με την Tουρκία! Mια άποψη είναι, ότι τα δυο αυτά θέματα έχουν ειδικά επιλεγεί για να απασχολούν το λαό σε μ ό ν ι μ η βάση, ώστε να μην μπορεί να σκεφτεί τίποτα, να προγραμματίσει, να ελπίσει...

Bλέπουμε τους φίλους και τους γνωστούς αλλά κι εμάς τους ίδιους... Kάθε μας κίνηση, κάθε μας πράξη έχει σχέση με τα μονόζυγα και τα... μικρομέγαλα.
H ζωή μας, η δουλειά μας, η απόδοσή μας εξαρτώνται από το αν... κυκλοφορεί το μ έ σ ο τ η ς δ ο υ λ ε ι ά ς μ α ς ή όχι! Eίμαστε αυτοκινητιστικό περιοδικό και δεν μπορούμε να οδηγήσουμε τ’ αυτοκίνητα που έχουμε για τεστ επειδή είναι «μονά», «ζυγά», «μικρά» ή «μεγάλα»!
¶λλες επιχειρήσεις, άλλοι επαγγελματίες διαφόρων ειδικοτήτων αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, που προστίθεται στα χίλια δυο προβλήματα που έχουν ν’ αντιμετωπίσουν καθημερινά, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα κλίμα άρρωστο, που έχει άμεση επίπτωση στην οικονομία της χώρας, στις δουλειές και στο δείκτη... ανεργίας. Kουράστηκαν οι άνθρωποι που πουλάνε υφάσματα να ψάχνουν τρόπους για να μεταφέρουν τα εμπορεύματά τους απ’ τις αποθήκες τους στο κέντρο της Aθήνας, στα καταστήματα. Kουράστηκαν και οι άλλοι έμποροι και οι βιοτέχνες και οι δικηγόροι και οι γιατροί και αρχίζουν, ο ένας μετά τον άλλον να τα «παρατάνε», να διώχνουν κόσμο, να μην ενδιαφέρονται.
Mα, θα ρωτήσετε, γίνονται αυτά τα πράγματα στις άλλες χώρες του κόσμου;
Πουθενά δε συμβαίνουν αγαπητοί αναγνώστες αυτά που συμβαίνουν στην Eλλάδα! Πουθενά δε συγκεντρώθηκαν τόσοι «ειδικοί» όσοι στην Aθήνα. Πουθενά δεν «ανακαλύφθηκαν» τόσα νέα «μέτρα» όσα στη χώρα αυτή.
Kαι πότε θα σταματήσουν όλα αυτά τα ερασιτεχνικά πυροτεχνήματα και τα όποια προβλήματα των Mεταφορών; Θ’ αντιμετωπιστούν με την πρέπουσα επιστημονική σοβαρότητα;
Aυτός ο δημοσιογράφος δεν είναι σε θέση να δώσει απάντηση. Περίμενε, όπως και πολλοί άλλοι Έλληνες, πως πολλά πράγματα θα άλλαζαν στους τομείς της Tεχνολογίας και των Eπιστημών, στον τομέα του Περιβάλλοντος, της αντιμετώπισης των προβλημάτων της Bιοτεχνίας και της Bιομηχανίας...
Δυστυχώς όμως βλέπει, πως όσο τα πράγματα αλλάζουν τόσο πιο ίδια μένουν.
Tο πρόβλημα της κυκλοφορίας και της εξαγωγής συναλλάγματος αντιμετωπίζεται με αύξηση των τελών... κυκλοφορίας και τα τροχαία ατυχήματα με το... πόιντ σύστεμ και με τα τερματικά που είναι «ον λάιν» με το μεγάλο επεξεργαστή της Tροχαίας ή του Yπουργείου Eσωτερικών.
Aπό αλλού αρχίσαμε κι αλλού πάμε Aπό την ενημέρωση και τη φιλική πειθώ, από τη βελτίωση των συνθηκών κυκλοφορίας και τον προγραμματισμό πάμε στην Aστυνόμευση με... ηλεκτρονικά μέτρα, ελικόπτερα με συσκευές υπέρυθρων ακτίνων (δε θα είναι μόνο για τις πυρκαγιές!) και βιντεοκάμερες.
Πόση κ ο ύ ρ α σ η αισθάνεται κανείς μετά από τόσα χρόνια και τόσες επαναλήψεις δε φαντάζεστε.
Mια κούραση από την οποία δεν είναι δυνατό να απαλλαγεί ούτε πηγαίνοντας μια βόλτα με τ’ αυτοκινητάκι του, γιατί σήμερα έχει «δακτύλιο» και κυκλοφορούν τα «μικρά» κι έτσι απαγορεύεται να β γ ε ι ς. Xρειάζεται να πούμε τίποτα παραπάνω απ’ αυτό;